https://www.youtube.com/watch?v=6xdlabCJjuA]

Door het werk van onze vele projecten en de trouw van onze ondersteuners beleven honderden kinderen nu al een zonniger toekomst in Israël. Hier zijn enkele van de ongelooflijk hartverwarmende verhalen (ter bescherming van privacy zijn de namen veranderd).

Rachel

Op een avond drie jaar geleden, toen ze nog maar 8 jaar oud was, nam Rachels vader haar mee op een kort ritje. Toen ze de buitenwijken van Shiloh naderden, explodeerde de duisternis van de nacht om hen heen.

Kogels van moslimterroristen doorzeefden hun auto. Rachels vader viel voorover in zijn stoel. Ze krijste. Maar de kreten van dit lieve meisje verstomden even later, toen een kogel haar in het hoofd raakte. Binnen seconden was alles weer stil.

Rachels vader overleed die nacht. Zij overleefde, maar haar leven lag aan stukken. Nadat een serie operaties haar lichaam deed genezen, spookte het trauma van die nacht nog steeds door haar hoofd. Een overweldigende angst bedrukte haar geest. Ze was bang om te gaan slapen en wanneer ze eindelijk in slaap viel, werd ze al snel huilend wakker tot haar moeder bij haar kwam.

Maar dankzij onze therapeutische, educatieve en recreatieve programma’s lacht Rachel weer en geneest haar gebroken geest dag na dag. Ze begint haar kind-zijn te herwinnen, dat haar drie jaar geleden op één verschrikkelijk moment was ontnomen! Zoals haar moeder zegt: ‘We kunnen het licht aan het eind van de tunnel zien!’

Aaron

Een terrorist vernietigde Aarons jonge leven, toen hij nog maar 5 jaar oud was. Op die dag was zijn oudere broer buiten zijn school met een groep vrienden iets ten noorden van Shiloh. Vanuit het niets beëindigde een hagel van geweerschoten het leven van drie van de jongens, onder wie Aarons oudere broer.

Hoewel hij het niet ter plekke had gezien, veranderde Aarons leven die dag dramatisch. Hij was volkomen van de kaart. Toen begon deze welgemanierde jongeren plotseling boos uit te barsten tegen zijn ouders en vrienden in combinatie met ernstige concentratieproblemen op school.

Toen brachten Aarons ouders hem bij ons. Langzaamaan begon Aaron dag na dag tekenen van zijn oude zelf te vertonen ook al zaten de littekens diep. Zijn aanvallen van woede zijn afgenomen en hij concentreert zich opnieuw beter op school.

‘Ik heb mijn zoon verloren, ‘ zegt Aarons moeder nu, ‘maar jullie hebben zijn broer gered!’

Danny

Met zijn blonde haar dat over zijn heldere blauwe ogen valt, streek Danny licht over de bleke veren van het vogeltje, toen hij het zacht wiegde in zijn handen. Hij kon zijn hart voelen kloppen door de borstveren, terwijl hij koerde naar het kleine schepsel, communicerend vanuit zijn eigen hart op manieren waarop hij dat niet met mensen kon.

Danny is nauwelijks 11 jaar oud, maar hij is zo klein voor zijn leeftijd dat je hem gemakkelijk voor iemand van 8 jaar of zelfs jonger zou kunnen houden. Hij praat niet veel en communiceert weinig. Danny heeft meer meegemaakt dan enig kind van zijn leeftijd hoort mee te maken.

Hij heeft, of beter had, een oudere broer, Shmuel, van wie hij zielsveel hield. Hij keek in alles tegen hem op en Shmuel was zijn held.

Op een avond in juni stond Shmuel bij een bushalte te wachten om naar huis in Shiloh te gaan. Toen hij met een man naast hem stond te praten, sprong er een zelfmoordterrorist uit een auto aan de overkant van de straat. Met wilde ogen rende hij naar de drukke bushalte en duwde de grenspolitieman opzij die hem probeerde te stoppen. Binnen seconden blies hij zichzelf op. Shmuel stierf ter plekke.

Vanaf het moment dat Danny het te weten kwam, trok hij zich terug in zijn eigen wereld. Zijn verdriet en pijn waren verpletterend. Het jongetje zat stil en eenzaam uren aaneen.

Totdat de kinderboerderij van het Shiloh Israel Children’s Fund in zijn leven kwam.

Vanaf het moment waarop Danny de dieren begon aan te raken en vast te houden, begon de pijn binnenin hem langzaam weg te gaan. Terwijl hij daarvoor gedurende uren alleen zat, kwam hij nu elke morgen om 7.30 uur naar de kinderboerderij, hi j was steeds de eerste die er was. Hij hield de konijnen en vogels en andere dieren vast, zijn lichaam zacht tegen dat van hen, terwijl zijn emoties tegenover deze schepsels zich openden.

De kinderboerderij heeft het leven van Danny veranderd. Natuurlijk mist hij nog steeds zijn broer en dat zal nooit veranderen. Maar door de dieren en de deskundigheid van de zorgzame begeleider die met hem werkt, heeft hij een manier gevonden om zijn angsten los te laten, om in het reine te komen met de ontzetting die hij tevoren niet van zich af kon zetten, en om verder te gaan naar een zonniger toekomst.